ჰორმონოთერაპია

ჰორმონოთერაპია – პროსტატის კიბო უხშირესად ვითარდება 50 წელს გადაცილებულ მამაკაცებში, იგი შედარებით ნელა მზარდი სიმსივნეა, რომელიც ყველაზე გავრცელებული დაავადებაა მამაკაცებში.

პროსტატის შორსწასული კიბოს მკურნალობის ოქროს სტანდარტად მოწოდებულია – ჰორმონოთერაპია.

პროსტატის კიბო, თავისი ქსოვილოვანი შენებით არის უხშირესად ადენოკარცინომა (ჯირკვლოვანი) კიბო. პროსტატის ქსოვილი იზრდება მამაკაცის ჰორმონების – ანდროგენების ზემოქმედებით, ამიტომაც იგი მიეკუთვნება ჰორმონდამოკიდებულ სიმსივნეთა ჯგუფს.

იგი ყოველთვის შეიცავს ჰორმონებისადმი რეზისტენტულ უჯრედებს.(რომლებიც განაგრძობენ სიცოცხლეს, მიუხედავად კასტრაციისა) კასტრაციის შემდგომ, ყველა წინამდებარე ჯირკვლის კიბო ოდესღაც ხდება ჰორმონრეზისტენტული. კიბო ხდება ჰორმონ-რეფრაქტერული, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის აღარ პასუხობს ჰორმონოთერაპიას და კასტრირების მიუხედავად აგრძელებს ზრდას..

თვითონ ჰორმონოთერაპია უფრო გასაგები რომ გახდეს გულისხმობს სიმსივნის „მკვებავი“ ტესტოსტერონის დაბლოკვას ორგანიზმში. ამ მიზნით შეიძლება გამოყენებული იქნას როგორც მედიკამენტოზური{ესტროგენები,LH-RHანალოგები) ასევე ქირურგიული კასტრაცია(ორქექტომია).

როგორც ზემოთ ავხსენით ჰორმონოთერაპიული მკურნალობა მიმართულია მამაკაცის ორგანიზმიდან ანდროგენების მაქსიმალურად მოცილებისკენ. კაცის ორგანიზმში ანდროგენების ძირითადი წყარო არის სათესლე ჯირკვლები.

მიუხედავად აღნიშნულისა, მამაკაცის ორგანიზმში ანდროგენები გამომუშავდება ასევე თიკმელზედა ჯირკვლებშიც.

პროსტატის ქსოვილზე მათი გავლენის გასანეიტრალებლად, დამატებით გამოიყენება ე.წ. ანტიანდროგენები, ისინი აბლოკირებენ ანდროგენების მასტიმულირებელ მოქმედებას პროსტატის სიმსივნურ უჯრედებზე.

ასეთ კომბინაციას (ჰორმონოთერაპია+ანტიანდროგენები) ეწოდება მაქსიმალური ანდროგენული ბლოკადა.

გონადოტროპული რილიზინგ ჰორმონის აგონისტებია: გოზერილინი, ლეუპროლიდი, დეკაპეპტილი, დიფერილი და ა.შ. რომელიც არსებობს 1 თვიანი და 3 თვიანი დოზები, რომელთა პირველი ინექციის შემდგომ, პირველ დღეებში ხდება ტესტოსტერონის მეტაბოლიზმის აქტივაცია რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ტკივილის მომატება მეტასტაზურ უბნებში და შარდის შეხუთვა. აღნიშნულის თავიდან ასაცილებლად LH-RH ანალოგებით მკურნალობის დაწყებამდე 5-7 დღის განმავლობაში პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ მკურნალობა ანტიანდროგენებით. ჰორმონოთერაპიას აქვს მთელი რიგი გვერდითი მოვლენები როგორებიცაა:ლიპიდური ცვლის დარღვევა, მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი, შაქრიანი დიაბეტის განვითარების მაღალი რისკი, ოსტეოპოროზი. (უკანასკნელის გართულებას წარმოადგენს პათოლოგიური მოტეხილობა).